Muškarci sa istorijom erektilne disfunkcije imaju veći rizik od osteoporoze, zaključak je nove studije čiji su rezutati objavljeni u naučnom časopisu “Medicine”.
Koristeći dostupnu bazu Nacionalnog zdravstvenog osiguranja u Tajvanu, istraživački tim na čelu sa dr Čih-Lung Linom sa Koahsiung medicinskog univerziteta u ovoj zemlji, upoređivao je podatke o 4.460 muškaraca starosti od četredeset i više godina sa dijagnozom erektilne disfuncije postavljenoj u rasponu od 1996. do 2010. godine. Ovi podaci upoređivani su sa nasumično odabranim uzorkom od 17.480 muškaraca iz iste starosne grupe bez dijagnoze ED.
Tokom praćenja prikupljeni su podaci da je kod 264 pacijenta, odnosno 5.92 odsto iz prve grupe (sa erektilnom disfunkcijom) došlo do razvoja osteoporoze. Kod grupe bez erektilne disfunkcije, procenat obolelih iznosio je 3.65 odsto. Ukupna zastupljenost osteoporoze je za tri puta bila viša u grupi muškaraca sa erektilnom disfunkcijom u odnosu na grupu bez ovog oboljenja (9.74 spram 2.47). Osteoporoza se tri puta češće javljala kod muškaraca iz prve grupe bez obzira da li je njeno poreklo telesno ili psihogeno . Rizik se razlikuje po starosnim kategorijama, pa su tako pacijenti starosti od 40 do 59 godina imali za 3.6 puta veći rizik od razvoja osteoporoze, dok su oni od 60 i više godina bili za 3.5 puta u većem riziku od razvoja ove bolesti u poređenju sa grupom muškaraca koji nemaju dijagnostikovanu erektilnu disfunkciju.
Istraživači smatraju da bi muškarci koji boluju od erektilne disfunkcije trebalo češće da proveravaju gustinu svojih kostiju, posebno zato što se osteoporoza javlja postepeno i bez uočljivih simptoma. S druge strane, i muškarci koji imaju osteoporozu trebalo bi da ispitaju mogućnost postojanja i erektilne disfunkcije.
Dr Lin i njegove kolege su diskutovale i o potencijalnim mehanizmima koji leže u osnovi povezanosti osteoporoze i erektilne disfunkcije. Na primer, muškarci koji boluju od ED imaju manje testosterona u odnosu na one koji nemaju probleme sa potencijom, što znači da bi muški polni hormoni mogli imati važnu ulogu u regulaciji koštane mase kod muškaraca. Osim toga, uočeno je da muškarci sa niskim nivoima testosterona imaju povećan rizik od preloma i oštećenja kostiju, pa su zato terapija deprivacijom androgenima i odstranjenje testisa povezani sa povećanim rizikom od osteoporoze i preloma. To istraživače navodi na zaključak da manjak testosterona može biti povezan sa povećanim rizikom za razvoj osteoporoze, što je sasvim sigurno tema budućih studija povezanosti ova dva stanja.